Jakie techniki ćwiczyć?

Mnóstwo technik i nawyków ćwiczeniowych zdobywanych i wypracowywanych podczas treningów z zakresu sztuk walki, wykorzystywanych jest w walce ulicznej. Niemniej, trzeba pamiętać, że walka uliczna diametralnie różni się od sportowej rywalizacji. Posiadanie nawet najlepszych umiejętności stricte „sportowych”, może stać się w krytycznej sytuacji na ulicy wręcz zgubne. Pewne techniczne nawyki świetnie mogą sprawdzić się w kontrolowanej sytuacji podczas sparingu lub zawodów sportowych, ale mogą również bardzo niekorzystnie oddziaływać na Twoją skuteczność w bezpośrednim, groźnym starciu w nietypowym otoczeniu jak np. bar, winda, klatka schodowa nawet z niewyszkolonych przeciwnikiem. Walka uliczna rządzi się brakiem praw i zasad, zatem osoba, która będzie próbowała wykorzystywać w niej jedynie umiejętności i techniki sportowe , może wręcz pogorszyć swoją sytuację w ulicznym starciu.

Trening umysłu (trening mentalny).

Aby Twój trening samoobrony był skuteczny, przede wszystkim powinieneś ćwiczyć swoje nastawienie do walki, postawę i szybką reakcje pozbawioną zbędnej i szkodliwej w tym przypadku finezji. Nawet najlepiej przygotowane do sytuacji zagrożenia ciało, nie podoła wymaganiom, bez odpowiedniego nastawienia mentalnego. Twoje nastawienie psychiczne jest najcenniejszym narzędziem jakie posiadasz. Podczas ulicznego starcia musisz działać jak maszyna, która zaprogramowana jest na szybką i efektywną reakcję. W tym samym momencie skanuje ona otoczenie pod kątem zagrożenia – ilości napastników, ich potencjalnych umiejętności i słabych punktów, posiadanych przez nich przedmiotów, których mogą oni użyć, lub które im odebrane mogą służyć dla Ciebie za obronę, miejsc możliwych do ucieczki i przedmiotów możliwych do obrony. Jednocześnie podczas dokonywania powyższej analizy, ciało musi przygotowywać się do ataku a umysł przewidywać możliwe scenariusze zachowań napastników. W momencie samoobrony, ciało i umysł muszą współpracować by nie ulegając emocjom dostosować najskuteczniejsze techniki i metody do sytuacji, celem obezwładnienia napastnika. Znieruchomienie, brak panowania nad własnymi emocjami m. in. niekontrolowana agresja to błędy, które mogą kosztować wiele.

Najlepszym sposobem ćwiczenia się w realnej walce jest wykonywanie treningów opartych na realnych scenariuszach „ulicznej potyczki”. Zalecane jest uwzględnianie nietypowych dystansów, atakowanie w nieschematyczny sposób przez większą ilość agresorów wyposażonych w narzędzia typu pałka, nóż, broń.

Aplikowanie nieprzewidzianych okoliczności i trening uczący radzenia sobie z nimi prowadzi do zwiększonej skuteczności w czasie walki oraz do zminimalizowania znieruchomienia. Pierwszym krokiem do osiągnięcia takiego stanu mentalnego jest kształtowanie w sobie postawy zwycięzcy. Twój trening za każdym razem powinieneś kończyć przekonaniem że podołałeś wszystkim trudnościom jakie przed Tobą postawiono oraz że jesteś gotowy na kolejne, którym również sprostasz.

Atmosfera treningu.

Twoje ciało i umysł są zdolne do generowania większej siły i szybkości oraz do sprostania większej liczbie zadań niż Ci się to zapewne wydaje. Każdy Twój trening powinien odkrywać przed Tobą rzeczy, o które się wcześniej nie podejrzewałeś. W sytuacji zagrożenia organizm produkuje dużą ilość hormonów, które silnie oddziałują na wszystkie układy – z jednej strony czyniąc z Ciebie „nadczłowieka”, a z drugiej, wprawiając w stan który może być Ci wcześniej nie znany- drżenie kończyn, wzmożone napięcie mięśni, przyspieszone bicie serca, zawężone pole widzenia, przejaskrawianie obrazu sytuacji itp. Trening powinien uwzględniać i jak najdokładniej te reakcje odzwierciedlać, doprowadzając do sytuacji, w której to specyficzne odczuwanie stanie się normalnym. Innymi słowy, jeśli Twój trening odbywa się w ciągłym rozluźnieniu i brak jest elementów wywołujących fizjologiczny stres, to w sytuacji zagrożenia nawet gdybyś znał świetnie dużo dobrych technik będziesz zaskoczony, nieprzygotowany i nie będziesz w stanie ich wykorzystać.